Rysunek odręczny to coś więcej niż nostalgia?

Czym różni się arkusz papieru od ekranu, zwłaszcza w obliczu coraz większej poprawy technologii komputerowej? Czy istnieje sens poprawy umiejętności rysowania, jeśli poziom zaawansowanych technologicznie programów rośnie każdego dnia?

Czy ołówek może nas zaskoczyć?

Ostatnio wydaje się, że każdy ma swoją szczególną opinię na temat rysowania odręcznego. Niektórzy z tych, którzy nie potrafią rysować, nienawidzą nawet samej myśli dzielenia się swoimi pomysłami z papierem. Inni natomiast nie wyobrażają sobie, jak ich kreatywność może zachować swoją siłę bez rysowania. Czy tego chcesz, czy nie, album rysunkowy to coś więcej niż szkolny atrybut.

Więc w oparciuo własne doświadczenia wiem, że rysowanie na papierze niesie ze sobą moc, która może podnieść moje pomysły na wyższy poziom.

Spędziłam wiele godzin, zarówno z komputerem, jak i szkicownikiem, a coś w pracy z tym ostatnim sprawia, że siedzę z nim dłużej, myślę o wiele wyraźniej, rozwijam się dalej i tworzę bardziej produktywnie.

Przeprowadziłam badania, aby zrozumieć, dlaczego rysowanie odręcznie jest tak ważne dla mnie i wielu innych projektantów, których znam.

Pamięć zewnętrzna: rozładuj pamięć dosłownie

Psychologowie-kognitywiści od lat badali wpływ szkiców na aktywność mózgu i to miało dobry powód: wyrażanie swoich pomysłów na papierze jest potężnym środkiem wzmacniającym ich pamięć.Jeszcze w 1972 roku Allen Newell i laureat Nagrody Nobla Herbert Simon badali pamięć długotrwałą, pamięć krótkotrwałą i –tu zaczyna się najciekawsze – pamięć „zewnętrzną”. Twierdzili, że prezentacje, a mianowicie wykresy i rysunki, służą jako nasza pamięć zewnętrzna i łagodzą obciążenie, z którym musimy się zmierzyć, rozwiązując problemy i próbując przywołać pewne pomysły.

Plastyczność: szkice odręczne poprawiają zdolność do restrukturyzacji pomysłów

Wyobraź sobie, że masz pomysł na projekt. W tej chwili istnieje on tylko w twoim umyśle. Nagle zaczynasz nadawać jej (fizyczną) formę w postaci „zewnętrznych prezentacji”, jak nazywają je Jill Larkin i Herbert Simon. Po prostu wyciągasz swój pomysł z umysłu i w jakiś sposób zachowujesz. Tak długo, jak twój pomysł jest w umyśle, niewiele co możesz zmienić mentalnie i poprawić w nim. Musisz popracować nad swoim pomysłem i poprawić go, w przeciwnym razie nie rozwinie się.

Rysunek: 1) pamięć długotrwała; 2) pamięć krótkotrwała; 3) pamięć zewnętrzna

Narzędzia pamięci zewnętrznej, takie jak rysunki i diagramy, mogą pomóc nam przezwyciężyć ograniczenia naszej pamięci krótkotrwałej i długoterminowej.

Właśnie w tej sytuacji rysowanie odręcznie może być bardzo pomocne. Pozwala to na przekształcenie naszych obrazów mentalnych w formę i osiągnięcie tego, co Ilse Ferstijnen nazywa „restrukturyzacją”. Ilse pracuje w Laboratorium psychologicznym na Uniwersytecie w Utrechcie i była współautorką kilku artykułów na temat związku między obrazowością, percepcją i rysowaniem.

Restrukturyzacja przekształca jedną konfigurację w inną. Zgodnie z badaniami naukowymi, zaawansowani szkicowniki osiągają najlepsze wyniki w restrukturyzacji, jeśli wolno im szkicować. W jednym z eksperymentów Ferstijnena szkicowcy wykazali lepszy wynik w przekształcaniu swoich oryginalnych pomysłów i osiąganiu oryginalnych zmian w porównaniu do tych, którzy nie korzystają z rysunku.

Ponieważ zdolność operacyjna mózgu jest ograniczona, wyrażanie naszych pomysłów na papierze ułatwia ich restrukturyzację, przekształcając pierwotną strukturę w nową

Inne prace naukowe prowadzone przez badacza Zafera Bildę i jego grupę na Uniwersytecie w Bilkent (Turcja) porównywały procesy poznawcze projektanta podczas pracy na papierze i z programem.

W badaniu zidentyfikowano kilka istotnych różnic: projektanci,którzy korzystali się z papieru znacznie częściej, zmieniali swoje cele i intencje oraz angażowali się w znacznie większą liczbę działań poznawczych.

Zmiana celów i intencji w trakcie rysowania jest niezbędna, ponieważ pozwala na wykorzystanie swojego pierwotnego pomysłu jako punkt odniesienia i nadal wykazywać wszechstronność.

Co ciekawe, wyniki te mogą mieć więcej wspólnego z naszą edukacją niż z naszą relacją z technologią. Pamiętasz, kiedy dopiero zaczynałam uczyć się rysować, na wszystkich kursach, w których uczestniczyłeś, zostałeś zmuszony do korzystania ze szkicownika? Toprawda, większość z nas nauczyła się rysować na papierze i to właśnie ta okoliczność może wpływać na zdolność naszego mózgu do radzenia sobie z podobnymi sytuacjami.

Nasi przyjaciele, psychologowie behawiorystyczni, oferują swoje żargonowe słowo: uwarunkowanie.

Jeśli papier był pierwszym kreatywnym bodźcem w twoim życiu (to znaczy, gdy tylko zobaczyłaś kartkę papieru, natychmiast chciałeś coś na niej napisać), nikt nie powinien być zaskoczony, że będziesz inaczej traktował rysunek ołówkiem na papierze i ekranie. Niezależnie od naszej filozofii życia czy ludzkich zachowań wszyscy zgadzamy się w jednym: дudzie zaczęli używać papieru znacznie wcześniej niż cyfrowy ekran.

Nie zrozumcie mnie źle: twórcy cyfrowych urządzeń do rysowania zdecydowanie udoskonalają i ułatwiają życie wielu projektantom za pomocą interesujących innowacyjnych technik. Producenci tworzą podświetlenie, rozmiar i wagę tabletów tak, że są niezwykle trudne do odróżnienia od papieru. Znaleźli sposób, aby ekrany tabletów były wrażliwe na nacisk rysika i dali nam możliwość pełnego przekształcenia szkiców na papierze w formę elektroniczną.

Im bardziej zaawansowana stają się technologie, tym więcej nowych doświadczeń możemy oczekiwać od elektronicznego rysowania. WACOM, producent tabletów graficznych, sugeruje.

Intuicja: przyjemne znaleziska z niedokończonych linii

Kiedy ostatnio narysowałam idealny obraz?

Można śmiało powiedzieć, że większość z nas nie dąży do doskonałości, rysując ołówkiem w albumie. I to właśnie odróżnia linię ołówkową od wektora.

Jonathan Fish i Stephen Scrivener napisali książkę „Poprawa widzenia umysłowego: szkice i poznanie wizualne”, w której przedstawili ideę, że „niepewność w szkicach Leonarda budzi mentalną wyobraźnię, ponieważ mechanizmy automatycznego rozpoznawania umysłu próbują nadrobić brakujące szczegóły i ustanowić zasady zapamiętywania obrazów”.

[rysunek:

Przypomnij sobie przypadki, w których zostawiłeś niedokończone rysunki, zapisałeś szkicowe pomysły na szaro, umieściłeś znaki zapytania na marginesie (a może nawet nie na marginesie?), zostawiając wolne miejsce, rysując nierówne linie i kształty. Tak się dzieje cały czas, prawda? Te niedomówienia lub „błędy”odzwierciedlające nasze niezdecydowanie są doskonałymi drogowskazami w nowych kierunkach projektowania. Tracimy je, gdy wybieramy doskonałość pikseli.

Rysowanie odręcznie kończy się niedokończonymi akcentami, otwierając nowe możliwości kreatywności.]

Myślenie grupowe: łączymy umysły za pomocą rysunków

Grupa naukowców z Holandii, pod kierownictwem Remko van der Lugt, przeprowadziła obserwację podczas czterech spotkań na temat tworzenia pomysłów. Uczestnicy tych spotkań stosowali technikę pisania i technikę szkicowania. Naukowcy doszli do wniosku, że rysowanie stymuluje kreatywność grupy, umożliwiając uczestnikom interpretowanie własnych pomysłów w nowy sposób i pomaga innym ludziom w zagłębieniu się w te pomysły podczas prezentacji.

[rysunek:

• Więc popracujmy nad moim super doskonałym pomysłem
• przeciwko
• Popracujmy nad tym szkicem
• Jestem idealna!
• Łatwo się zmieniam!

Praca zespołowa nad tworzeniem koncepcji przebiega znacznie łatwiej, jeśli wymieniamy rysunki, które są łatwe do zmiany i nie są stałe, a zatem zapewniają swobodę zmian.]

Rysowanie odręcznie nie tylko poprawia proces tworzenia pomysłów, ale przekształca się w skuteczny język wizualny, który pomaga innym zrozumieć, komentować i integrować swoje pomysły. Jest to bardzo istotne dla grup międzykulturowych, których uczestnikom rysunki pomagają wypełnić luki w zrozumieniu.

Wydajność: najlepsze wyniki projektu

Czy gwarantowany jest najlepszy wynik, jeśli malujesz bez przerwy? Prosta odpowiedź – nie. Bardziej wyrafinowaną odpowiedzią jest to, że w pewnych okolicznościach szalone rysowanie może prowadzić do lepszego projektu. Tak, dobrze mnie zrozumiałeś.

[rysunek:

Pomocna mantra projektowa brzmi: Nie spieszyłem, po prostu zrobiłem 1000 skeczów, które nie zadziałały.]

Doszłam do tego wniosku, czytając jedną z prac Marii K. Yanga. Oba zbadała rysunki grupy studentów inżynierii w fazie powstania pomysłów i oceniała wyniki na podstawie ich wyników końcowych i skuteczności w konkursie.

Maria dowiedziała się, że liczba koncepcji opracowanych przez studentów była proporcjonalna do najlepszych rozwiązań projektowych. Spełniano przy tym następujące warunki: po pierwsze – skecze zawierały wymiary, a po drugie – rysunki w dużej mierze związane z wynikiem powstały w pierwszym kwartale cyklu (tzn. były to najwcześniejsze szkice).

Koncentracja: przygotujcie się, uwaga, rysujcie!

Czy zdarzyło ci się przerwać w samym środku przełomu projektowego? Koncentracja odgrywa kluczową rolę w sukcesie projektanta, ponieważ proces twórczy może poruszać się w dowolny sposób, ale nie w linii prostej. Proces wymaga silnej i wyjątkowej spójności między twoimi myślami, rękami i źródłem inspiracji. Z powodu tej wyjątkowości niektórzy z nas czasami nie śpią.

Oraz z powodu terminów.

Pojawił się dowód na to, że rysowanie sprzyja koncentracji. Jackie Andrade ze Szkoły Psychologii na Uniwersytecie w Plymouth przeprowadziła testy na związek między rysowaniem zakrętów, a wyższymi wskaźnikami koncentracji uwagi u 40 uczestników obserwowanych podczas rozmów telefonicznych.

Możemy uznać rysowanie za krętasów za bezcelowe przedstawienie wzorów i figurek, które nie są istotne dla pierwotnego zadania, ale wyniki badań są uderzające – zawijasy nie dają się unosić w chmurach, zwiększają koncentrację i nie pozwalają na nudę.

To wyjaśnia, dlaczego jest tak ważne, aby wielu z nas miało swoje notatniki zawsze przy sobie.

Aby dostać je w najbardziej nieoczekiwanych miejscach i w środku wydarzeń zupełnie nieodpowiednich do tego.

Podsumowując powyższe: rysunek zapewnia namkomfortowe warunki, które utrzymują w nas ton, uwagę i zainteresowanie. Co więcej, w wyniku innych badań ustalono, że osoby otrzymujące informacje z papierowych nośników są mniej zestresowane i zmęczone niż osoby czytające je z ekranu. Naukowcy z Uniwersytetu w Göteborgu twierdzą, że patrzenie na ekran jest bardziej wyczerpane z powodu „efektu podwójnego zadania”.

To ma sens. Pracując Przy komputerze, trzeba rozwiązać nie tylko sam problem, ale także do czynienia z techniką i programami. Dla tych z nas, którzy nauczyli się rysować na papierze, podobna sytuacja jest postrzegana jako poważny stres. Przeciwnie, dla osób znających się na tabletach graficznych i innych wyrafinowanych innowacjach technicznych, stres może być nieświadomy.

• Rysunek nauka
• Rysunek architektoniczny domu
• Nauka rysowania w Artakademii